जत्ति नै महिला मुक्तिका कुरा गरेपनि हाम्रो समाजले अझैपनि एउटी महिलालाई हेर्ने र गर्ने ब्यवहार फरक रहेको छ

mangala devi shrestha.

मैले जतिवेला नृत्य क्षेत्रमापाईला टेके त्यस समयमा नृत्य क्षेत्रमा लाग्ने अधिकांश ब्यक्तिहरुलाई हाम्रो गाँउ समाजले हेर्ने नजर नै फरक थियो किनकी त्यसवेला हुने अधिकांश कार्यक्रमहरु भनेका रातको समयमा नै हुने गर्दथे यदी त्यतिबेला मैले मेरो घरपरिवारको साथ,सहयोग र माया नपाएको भए सायद आज म मंगलादेवीश्रेष्ठ भनेर पनि चिनिने थिएन होला...यो भनाई हो दाङ जिल्लामा रहेको मधुरिमा कला केन्द्रकी नृत्य निर्देशक मंगलादेवीश्रेष्ठको,मंगलादेवीश्रेष्ठ विभिन्न संघ संस्थामा आवद्द हुनहुन्छ यसकाअतिरिक्त उहाँ दाङ जिल्लामै रहेको एक स्कुलमा शिक्षण पेशामा पनि कार्यरत हुनुहुन्छ । जनजाति परिवारमा जन्मिएकी मंगलादेवी श्रेष्ठको नृत्य यात्रा ३ कक्षा वाट नै सुरु भएको हो अर्थात ९ वर्षको कलिलो उमेरवाट सुरु भएको यो यात्राआफनो आमावुवाको साथ,सहयोग,माया र स्वर्गीय गुरु नारायण पाण्डेको हौसलाले आफनो जिवनमा नृत्य यात्रालाई अगाडी बढाउन अझप्रेरणा मिलेको बताउनुहुन्छ ।
मंगलादेवी श्रेष्ठको अनुभवमा बिगतमा नृत्य क्षेत्रलाई गाँउसमाजले हेर्ने नजर बेग्लै भएतापनि राज्यले भने त्यतिवेला नृत्य क्षेत्रलाई (कलाकार) सम्मानजनक तरिकाले नै हेर्ने गरेको बताउनुहुन्छ किनकी त्यतिवेला हुने अधिकाशं कार्यक्रमहरु भनेका राजाको जन्मोत्सव,महोत्सव वा सरकारले गर्ने कुनैपनि कार्यक्रमहरु नै हुने गर्दथे त्यसता कार्यक्रमहरुमा जिल्लामा राम्रो प्रतिभा भएका ब्यत्तिहरुले मात्र भाग लिन पाउँथे त्यसता कतिपय कार्यक्रमहरुमा आफू पनि छनौटमा परेको अनुभव छ उहाँसग यसरी छनौटमा पर्दाआफूलाई ठुलै मान्छे भए जस्तै अनुभूति हुने गर्दथ्यो भन्नुहुन्छ साथै राम्रो कला प्रश्तुत गरेवाफत पुरस्कारहरु पनि पाउने गरेको अनुभव छ उहाँसग ,आजभोली नृत्य क्षेत्रलाई हेर्ने नजर आम मानिसमा केही सकारात्मक हुदै गएको छ भन्नुहुन्छ तर  सरकारका तर्फ वाट भने कला क्षेत्रका लागी कुनैपनि प्रयास नै नभएको देख्दा मन दुख्ने गरेको बताउनुहुन्छ मंगलादवी श्रेष्ठले
३ जना छोराछोरीको आमासमेत रहेकीमंगलादेवी श्रेष्ठलाई केन्द्रस्तर वाट कलाकारका लागी अबसरहरु नआएको भने होईन् तर घरब्यवहार,सामाजिक परिवेश,पारिवारिक बन्धनले एउटी महिलालाई जालोमा बाध्ँने हुदा आफूले आएका अवसरहरु गुमाउनु परेको बताउनुहन्छ ।जत्ति नै महिला मुक्तिका कुरा गरेपनि हाम्रो समाजले अझैपनि एउटी महिलालाई हेर्ने र गर्ने ब्यवहार फरक रहेको अनुभव छ उहाँसग,तर यत्ति हुदाहुदै पनि उहाँले कलाक्षेत्रका लागी केही गर्नुपर्छ भन्ने भावनाले मधुरिमा कला केन्द्रको स्थापना गरेको बताउनुहुन्छ । यसै कला केन्द्र मार्फत आफूले नृत्य सिकाएका केही विधार्थीहरुलाई आजभोली म्यूजिक भिडियोमा खेलेको देख्न पाउदा भने मन उत्साहित र खुसी हुने गरेको बताउनुहुन्छ
हाम्रो समाजमा अधिकांश अभिभावकहरुमा नाँचेर जिवन चलाउन गाह्रो छ भन्ने मानसिकता भएकै कारणले गर्दा पनि छोराछोरीको ईच्छा,चाहना यस क्षेत्रमा हुदाहुदै पनि अन्य क्षेत्रमा लगेको पाईन्छ । यसका लागी सरकारको भूमिका पनि महत्वपूर्ण रहेको छ जसरी सरकारले बिकासका लागी योजनाहरु ल्याउने गर्छ त्यसरी नै कला क्षेत्रको बिकासका लागीपनि योजनाहरु ल्याउन अत्यन्त आवश्यक रहेको कुरा बताउनुहुन्छ ।